Na ile ufam Bogu?

Zainspirowałem się tekstem pod tytułem Proszę na Słowo #29 [16.07.2021] na blogu Biblijny Raban i mając to co napisał autor doszedłem do kilku wniosków na temat swojego życia, tego co mnie otacza oraz jaka jest moja wiara w Boga. Swoimi przemyśleniami na temat wiary oraz na ile ufam Bogu chciałbym się podzielić z Wami w tym tekście. Oczywiście nie jestem ekspertem, kimś na kim powinno się wzorować, chciałbym porostu się podzielić swoimi przemyśleniami. Jak ktoś ma się na mnie wzorować albo cytować, to proszę o podejście, że to są moje prywatne przemyślenia i trzeba w niektórych aspektach brać poprawkę lub mieć odpowiedni dystans.

Wiara w Boga

Każdy Katolik uważa, że trzeba wierzyć Bogu i trzymać się zasad jakie zostały ustalone odgórnie oraz obowiązują od długiego czasu. Świadomość ta jest naprawdę ważna, lecz ja mam inne podejście do tego, jeśli chodzi o kilka aspektów. Niektórzy mogą się ze mną nie zgodzić i na mnie naskoczyć – spodziewam się tego i nie mam zamiaru się ukrywać.

W wierze rzymskokatolickiej najważniejsza jest w jedynego Boga, przestrzeganie w jego światopogląd oraz postanowienia, jakie ustalił wieki temu. Oczywiście jest to najważniejsze i nikt się temu nie powinien sprzeciwiać. Ja tak samo nie chcę się sprzeciwiać. Chętnie przestrzegam tego co Najwyższy ustalił i nie mam zamiaru stawiać nic przeciwko.

Spotykam się co pewien z osobami, które deklarują, że ich wiara w Jedynego Stwórcę jest o wiele większa i są zmotywowani w przestrzeganie to co zostało spisane oraz w to co w Kościele jest głoszone. Nie zmuszam ich do zmiany, dla mnie jest to ich wybór. Ja podchodzę do sytuacji w sposób traktuje innych w taki sposób, w jaki Ty chcesz być traktowany. Oczywiście w niektórych przypadkach nie przestrzegam hasła, ale to na inny tekst pozostawię.

Ja natomiast w swój własny sposób wierzę w Boga i mam zamiar pozostać w tym stanie wiary. To, co przewiduję, to nie zmienię tego światopoglądu religijnego. Biorę pod uwagę, że może coś się wydarzyć, że zmienię zdanie, ale to musi być naprawdę coś wielkiego.

Ufam Bogu na swój własny sposób

Kościół Katolicki ma swój pogląd na to co się dzieje na świecie. Ja akurat inaczej podchodzę do tego co kościół głosi. Niestety z niektórymi rzeczami mam zupełnie inny pogląd niż to głoszą księża w kościołach, przez co tak naprawdę mógłbym się pokłócić z powodu światopoglądu, oczywiście są wyjątki w osobach kościelnych.

Poznałem swojego czasu ojca mariawitę i zupełnie inaczej prowadził rozmowę, poczułem się jako jego znajomy, a nie odczułem różnicy, że on jest księdzem w swojej wierze. Na początku próbowałem poznać jaką funkcję pełni w Kościele Mariawitów i dowiedziałem się też o poglądach tego człowieka. Przez co naprawdę nie odczuwałem żadnej różnicy pomiędzy nami. Odczuwałem też wsparcie zwykłego człowieka, a nie kogoś postawionego na jakieś posadzie w kościele.

W kościele katolickim natomiast jak miałem zupełnie inne podejście księży, które dawało odczuć, że mają inną pozycję i chcą, aby tak inni ich spostrzegali. Wymuszali, aby ich pozycja była wyższa niż szarego człowieka. Dla mnie wymuszanie podejścia w obecnych czasach nie daje pozytywnych wrażeń w oczach wszystkich osób. Ja podchodzę do sprawy, że jak mam przychodzić do kościoła jako miejsca kultu to chciałbym mieć pozytywny wizerunek, gdzie mógłbym poczuć się jako cześć czegoś większego, gdzie nikt nic nie wymusza.

Przyznaję, że zostałem wychowany w kulturze katolickiej i szacunek do samej wiary mam, przez co sam modlę się do Boga, proszę o wybaczenie za swoje i innych czyny. Nie jest to nauczone przez osoby duchowne, tylko przez zwykłego człowieka, który z wiarą ma do czynienia jako zwyczajny człek.

Ufam Bogu po prostu na swój indywidualny sposób i nikt nie zmusi mnie do zmiany zdania. Jest to spowodowane, że uważam, że każdy człowiek sam decyduje o swoim losie i sam dobiera sobie osoby, poglądy oraz to w co chce wierzyć i co chce robić. Zmuszanie do czegoś nie jest to tak naprawdę czymś dobrym, sam się o tym przekonałem, sam na sobie. Próbowali na mnie wpłynąć i ja też próbowałem kogoś przekonać siłowo. Żadna ze stron dobrze na tym nie wyszła, przez co mam wcześniej opisane poglądy.

W przypadku dzieci wiadomo, że trzeba podejść trochę inaczej i pomóc im przy ich wyborach poprzez pokazanie różnych przypadków. Nie trzeba ich brać w konkretne miejsca, można też opisać im co może się stać albo pokazać na nagraniach urywki sytuacji — w obecnych czasach są różne techniki opisania oraz pokazania.

Podsumowując wiarę w Boga

Tak jak pisałem wcześniej, mam swój światopogląd wiary w Jedynego Stwórcę i nie mam zamiaru go zmieniać sobie, jak i innym. Każdy wierzy w taki sposób, jak on uważa za najlepszy. Ja ufam Bogu na tyle na ile ja uważam i w taki sposób, w jaki ja uważam. Rozumiem, że jest potrzeba do kościoła co tydzień w niedzielę, ale co tydzień nie chcę słuchać bzdury związanej, że wiara katolicka jest najlepsza ze wszystkich znanych wiar. Nie chcę też wysłuchiwać, że dana osoba jest najlepsza, bo jest księdzem albo przychodzi do kościoła częściej niż ja oraz przynależy do grupy katolickiej.

Niektórzy mogą mnie oczernić, że kościół na tym nie działa. Oczywiście rozumiem ich podejście oraz to, że wierzą w coś innego niż ja. Nie ma problemu. Trzeba pamiętać, że trzeba miłować każdego, niezależnie jakiej wiary jest, czy ma inny światopogląd oraz co dokładnie robi. Ja szanuję każdego człowieka, bo wiem, że upaść zawsze można poprzez własne błędy, tylko czasami trudno jest się podnieść, jak część z nas jeszcze próbuje kopać i opluwać leżącego.

Przyznaję, że zanim opublikowałem ten tekst, to leżał jako szkic dosyć sporo czasu. Przez co część rzeczy przeobraziło się w coś więcej, zanim przedstawiłem początkowe założenia. Przyznaję, że obecnie trochę zmieniłem podejście. Powodem jest to doświadczenie życiowe oraz to co na człowieka wpływa.

Jeśli chcecie, to możecie odnaleźć inne teksty związane z religią pod tym linkiem. Natomiast jeśli byście szukali pod hasłem wiara to od razu możecie kliknąć w ten link.