Mapa Zeno – nie wiadomo czy warto się interesować

Początki odkrywania Atlantyku każdemu się kojarzy, że przypada na pierwsze odkrycia wszystkich trzech Ameryk. Niestety mapa Zeno udowadnia, że odkrycia rozpoczęły się o wiele wcześniej.

Podstawowe informacje na temat mapy Zeno

Według Wikipedii mapa Zeno to nazwa mapy Północnego Atlantyku opublikowanej w 1558 roku. Rzekomo jest kopią mapy z około. 1380 roku. Wydawcą jej był Nicolo Zeno, potomek i imiennik jednego z braci Zeno – weneckich podróżników i odkrywców, którzy mieli być autorami tejże mapy.

Cała historia rozpoczyna się jak Nicolo Zeno twierdził, że odnalazł wśród rodzinnych zbiorów nieopublikowaną wcześniej mapę. Według jego zapisków opublikowanych w książce wraz z mapą i opisami lądów, dzieło to sporządzone zostało podczas wyprawy przez Atlantyk na zlecenie księcia Zichmni. Według niektórych interpretacji bracia mieliby dotrzeć aż po brzegi nie odkrytej jeszcze Ameryki Północnej.

Ze względu na brak jakichkolwiek innych źródeł i wzmianek na temat księcia, samej wyprawy oraz błędy kartograficzne i zawarcie na mapie dziesiątek nieistniejących wysp – takich jak mityczna Frisland (synonim Atlantydy), większość naukowców bez wahania oznaczyła tę mapę jako oszustwo.

Mapa przedstawia Grenlandię częściowo uwolnioną od pokrywy lodowej. Francuski podróżnik Paul-Emile Victor w latach 50. XX wieku zauważył, że właśnie ta mapa przedstawia, odkryte przez niego skaliste podłoże Grenlandii podczas wcześniejszej ekspedycji w latach 1947-1951.

Obecnie twierdzi się, że mapa sporządzona została na podstawie dzieł z XVI wieku:

• Carta Marina Olausa Magnusa
• Caerte van Oostland Cornelisa Anthoniszoona
• mapach Północnego Atlantyku Claudiusza Clavusa

Czy coś więcej wiemy na temat mapy Zeno?

Patrząc na inne polskie źródła jakie znalazłem w internecie to tak naprawdę wygląda kiepsko. Trudno mi było odnaleźć coś co mogło by potwierdzić to co przed chwilą podawałem. Nie wspomnę o dodatkowych informacjach. Nie zwątpiłem i dalej poszukiwałem informacji.

Tak jak odnalazłem na jednej ze stron to powstała w 1784 roku książka oparta na słowach niemieckiego pastora Johanna Reinholda Forstera i listach pochodzących z 1398 roku. Druga rzecz jest autorstwa dwóch weneckich nawigatorów, braci Zeno, które opowiadają o wyprawie przez Atlantyk pod dowództwem niejakiego Zichmniego i przedstawiały tak naprawdę historię ekspedycji Henryka Saint-Clair.

Bracia Zeno zapewnię mieli dostęp do wielu źródeł związanych z dawniej powstałymi dokumentami. A powstały one w czasach fenickich i wszystkie one obrazowo przedstawiały położenie obu Ameryk. Co za tym idzie pada pytanie czy oby na pewno bracia Zeno mogą się chwalić jako pierwsi odkrywcy Atlantyku na taką skalę.

Bibliografia

1. Mapa Zeno;
2. Sekretna historia odkrycia Ameryki, czyli podboje Bractwa Babilońskiego.