Historia bieżąca
Historia Apple oczami użytkownika innych urządzeń

Historia Apple oczami użytkownika innych urządzeń

Obecnie Apple jest traktowana jako duża firma, ale tak naprawdę startowała ona jako startup. Na samym początku nie można było powiedzieć czy w ogóle ta firma aż tak się rozwinie do takiego olbrzyma jakim jest teraz. Zanim nie siadłem do tekstu to tak naprawdę nie poznałem bliżej historii firmy, jak kiedyś miałem informacje to raczej było bąknięcie niż poznanie czegokolwiek i przez to też nie za bardzo przyswoiłem wiedzę o tej firmie.

Jobs i Wozniak w historii Apple

Każda historia rozpoczyna się od założycieli i ludzi rozpoznawalnych w firmie. Z tego też ja nie opuszczę tego elementu omawiania w przypadku Apple, czyli będę omawiał co Jobs oraz Wozniaka na samym początku robili, aby teraz firma mogła tak prężnie działać na rynku urządzeń elektronicznych. W celu nie przedłużania od razu przejdę do podawania lektury.

Steve Jobs podczas Worldwide Developers Conference 2010
Steve Jobs podczas Worldwide Developers Conference 2010
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Steve_Jobs_Headshot_2010-CROP2.jpg

Pisząc o Apple jakoś nie można ominąć największej postaci tej firmy, czyli tak naprawdę Steve’a Jobs’a, który wprowadził wiele innowacji w przeróżny sposób, rozpoczynając od zwykłych pomysłów aż po innowacyjne rozwiązania technologiczne. Nie będę się rozpisywał co tak naprawdę zostało dzięki niemu wprowadzone, lecz chciałbym zaprezentować jego historię powiązaną z firmą, która posiada logo nadgryzionego jabłka.

Zanim zostało stworzone Apple Steve Jobs rozpoczął chodzić na spotkania klubu komputerowego Homebrew Computer Club, gdzie poznał Steve’a Wozniaka. Obaj panowie rozpoczęli pracę w firmie Atari, gdzie wspólnie projektowali gry komputerowe. Tam właśnie rozpoczęła się kariera przyszłego założyciela firmy Apple. Zanim jeszcze rozpoczęły się rozmyślania o własnej firmie Jobs wraz z Wozniakiem sprzedawali w 1974 roku tak zwane niebieskie pudełka, które charakteryzowało to, że można było dzwonić za darmo.

Po powrocie z Indii w 1976 roku wraz ze znajomym z Atari utworzyli Apple, gdzie siedziba znajdowała się w garażu domu rodziców Jobsa. Założyciele mogli cieszyć się naprawdę wielkim sukcesem, ale w 1985 roku wskutek konfliktu z Johnem Sculleyem, Jobs został zmuszony do odejścia z własnej firmy. Po tym incydencie powstała firma NeXT, która dzięki swojemu wizjonerowi przejęło studio animacji komputerowej w 1986 roku, które należało do Lucasfilm. 3 lutego 1986 roku firma przyjęła nazwę Pixar, a Jobs został jej dyrektorem generalnym. Apple wykupiło NeXT w 1996 roku od The Walt Disney Company, sprowadzając Jobsa z powrotem do macierzystej firmy. W 1997 roku został on prezesem swojej pierwszej firmy pracując jednakże za jednodolarową stawkę, jednakże uzyskiwał zyski z dywidend.

Dzięki odpowiednim działaniom założyciela firmy Apple mogło wypuścić kilka nowych pomysłów na rynek elektroniczny gadżetów. Po wprowadzeniu pierwszych generacji Jobs rozpoczął walkę ze zdrowiem, tak naprawdę z rakiem, który dawał się we znaki. Dzięki temu 31 lipca 2004 roku poddał się operacji usunięcia nowotworu trzustki i musiał się wycofać się na pewien czas z życia firmy. 14 stycznia 2009 roku Steve rozesłał mail do pracowników, w którym poinformował o swoim urlopie zdrowotnym. W wiadomości można było uzyskać informacje, że jego pierwotne problemy okazały się o wiele poważniejsze niż można było wcześniej podejrzewać. Według planów przewidywano powrót do firmy na wakacje. 7 stycznia 2011 r.oku Jobs ponownie udał się na urlop zdrowotny. W międzyczasie postanowił pozostać na stanowisku CEO, gdzie zadeklarował zaangażowanie w najważniejsze decyzje strategiczne firmy. Dosyć długo nie pobył na tym stanowisku, bo w 24 sierpnia 2011 roku zrezygnował z tej funkcji i objął stanowisko przewodniczącego rady nadzorczej firmy. A na miejscu CEO zastąpił go Tim Cook. Jobs powiedział, że nie mógł już pełnić funkcji w taki sposób, aby sprawnie kierować firmą.

Steve Jobs z MacBook Air
Steve Jobs z MacBook Air
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:SteveJobsMacbookAir.JPG

5 października 2011 roku z powodu nawrotu leczonego wcześniej nowotworu trzustki i zatrzymania oddechu Steve zmarł w swoim domu. Dla wielu ludzi był to jeden ze smutniejszych dni jakie mogły nastąpić. Według informacji wprowadzonych na stronie Apple to pracownikom firmy Steve był źródłem wielu inspiracji oraz można było działać dalej dzięki jego mądrości, pasji i energii. W takim przypadku można rzec, że Jobs miał naprawdę wielką charyzmę do prowadzenia wielkich przedsięwzięć oraz miał chęć ciągłego kreowania czegoś nowego.

Steve Wozniak w momencie spotkania się z Jobs’em miał już doświadczenie z komputerami, ale tak naprawdę wszystko od początku. Wozniak od małego dziecka zafascynowany był matematyką oraz informatyką. Często zdarzało się, że Steve tak mocno wpadał w wir zagadek matematycznych, że matka musiała nim fizycznie potrząść, aby powrócić do rzeczywistości. W 1970 roku po porzuceniu studiów na Uniwersytecie w Berkeley i zatrudnił się w firmie Hewlett – Packard. W tym samym czasie rozpoczął pracę z John’em Draper’em, gdzie Draper odkrył, że gwizdek dołączany do płatków Cpt. Crunch nadaje fale o identycznych częstotliwościach, co urządzenia telekomunikacyjne AT&T. Dzięki temu odkryciu Steve dorobił elektronikę, która wydawała odpowiednie sygnały. Dzięki temu wynalazkowi można było dzwonić za darmo. Wozniak nazwał swoje dzieło blue box, było to spowodowane tym, że pierwsze skonfiskowane urządzenie przez Bell System było tego koloru. Pierwszym połączeniem, które wykonał Woz był telefon do Watykanu i prośba o rozmowę z Papieżem, który w danej chwili spał. Według informacji padła prośba o spowiedź u papieża.

Steve Wozniak z 2005 roku
Steve Wozniak z 2005 roku
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Steve_Wozniak.jpg

Po tych wydarzeniach pojawiły się następne dla Wozniaka, a jednym z nich było spotkanie Jobs’a w 1971 roku i rozpoczęcie współpracy. Na samym początku nie była to wspólna firma, lecz tak naprawdę bardziej wsparcie dwóch znajomych, które zaowocował bardziej w 1973 roku. W tym roku Jobs pracował w Atari i miał stworzyć płytę główną do nowego automatu, nazwanego Breakout. Pracodawca oferowało Jobsowi 100 dolarów za każdy usunięty układ scalony na płycie. Przez to, że Jobs nie znał się na projektowaniu PCB umówił się z Wozniakiem, że odda mu połowę ze swojego zarobku jeżeli ten zmniejszy ilość podzespołów użytych do budowy. Wozniak zmniejsza ilość o 50, używając pamięci RAM do wyświetlania klocków. Ponieważ było to w owym czasie zbyt skomplikowane do implementacji, nie zawierało licznika punktów ani obsługi wrzutnika monet nie zostało wykorzystane w produkcji.

Kolejne lata swojego życia Woz poświęca na pracę w HP nad komputerem typu mainframe oraz na budowie pierwszego komputera osobistego. Tworzy on hardware, projektuje płytkę drukowaną i pisze system operacyjny dla komputera. 29 czerwca 1975 roku Wozniak testuje po raz pierwszy działający prototyp komputera wyświetlając na ekranie telewizora kilka znaków i uruchamia prosty program w języku maszynowym. Woz uczęszczając na spotkania Homebrew Computer Club pokazał ludziom działający komputer, lecz nie potrafił go jednak w żaden sposób rozreklamować. Z tego też powodu postawił go na stole, włączył, rozdawał ludziom schematy i pokazywał do czego jest zdolna maszyna. Po pewnym czasie znalazł informację o tańszych niż dotychczas pamięciach DRAM, postanowił je wykorzystać do swojego komputera aby obniżyć jego cenę. Wiązało się to z przeróbkami projektu w związku z różnicami w budowie poszczególnych typów pamięci.

Przez tą sytuację Jobs stał się częstym bywalcem spotkań klubu komputerowego. Miał on pomysł jak przekuć talent Woza na pokaźną ilość gotówki. Chciał sprzedawać komputer Wozniaka jako w pełni złożoną płytę. Wozniak na początku był sceptycznie nastawiony do pomysłu swojego imiennika. Argumentem jaki został użyty do przekonania był taki, że w przypadku braku powodzenia będzie mógł się pochwalić wnukom, że miał własną firmę. Na początku obydwaj panowie nie mieli środków na rozpoczęcie swojej działalności. Z tego też powodu postanowili sprzedać samochód i kalkulator HP a za zarobione ze sprzedaży 1300 dolarów zakupili części potrzebne do zbudowania pierwszego komputera. Z powodu dużej ilości monitorów oraz gier, które były w domu Woza produkcja komputerów o nazwie Apple I powstała w sypialni Jobsa, a gdy tam zabrakło miejsca to w jego garażu.

1 kwietnia 1976 roku dwóch Stevów zakłada Apple Computer. Wozniak rezygnuje z pracy w Hewlett-Packard i zostaje wiceprezesem. Apple I zaprojektowane przez Woz’a w pewnym stopniu podobny, ale też różnił się od wcześniej prezentowanego przez niego komputera Altair 8800. Apple I nie posiadał gotowych slotów rozszerzeń, ale za to nie mógł komunikować się za pomocą terminala, nie posiadał także języka programowania, a programy pisało się w języku monitora. Za to posiadał możliwość odczytu i zapisu programów na taśmy magnetofonowe, dużo tańszy procesor. Pozwalał też na wyświetlanie na ekranie telewizora obrazu 40 znaków w każdej z 24 linii ekranu. la niektórych ludzi komputer od Apple miał minus, nie posiadał klawiatury, zasilacza, monitora, ani obudowy, trzeba było dokupić osobno.

Po zakończeniu prac nad Apple I Wozniak miał już gotową listę ulepszeń, które uważał za ważne i zamierzał skonstruować taki komputer. Chciał wprowadzić kolorową grafikę, do tego jeszcze przenieść pamięć ekranu do pamięci operacyjnej, aby móc wykonywać w niej szybkie zmiany. Pierwotnie jego celem było nie tyle uczynienie komputera atrakcyjniejszym dla klienta bądź też bardziej wydajniejszym, lecz umożliwienie napisania wersji gry Breakout (wcześniej zrobił dla Atari). Później Wozniak przyznał się do tego:

Wiele funkcjonalności w Apple II powstało kiedy kiedy projektowałem Breakout dla Atari. W tamtym projekcie wszystko było w sprzęcie. Chciałem, żeby Apple II miał to samo, ale zrealizowane programowo. To był pierwszy powód, dla którego Apple II miało kolorowy ekran – można było programować dobrze wyglądające gry. Usiadłem więc jednej nocy i wpisałem to do BASICa. Na szczęście pisałem go sam, więc po prostu dodałem do pamięci komendy umożliwiające rysowanie, zmiany kolorów i inne, które były mi potrzebne. Kiedy zobaczyłem na ekranie odbijającą się piłkę, pomyślałem – czas na dźwięk – i dodałem głośniczek do Apple II. To nie było planowane, to był po prostu wypadek… Oczywiście potrzebne były urządzenia sterujące (paddles), więc zaprojektowałem je od zera. Wiele funkcjonalności Apple II powstało dzięki tej jednej grze i robiłem je tylko w jednym celu, jakim było uruchomienie BASICowej wersji Breakout i pokazania jej w klubie.

Steve Wozniak
Steve Wozniak
Źródło: http://www.conspiracyclub.co/2015/05/26/steve-wozniak-us-miliatry/

Dzięki temu Woz przy okazji stworzył pierwszy system operacyjny dla Apple II, nazwany Integer BASIC. System ten nie potrafił wykonywać obliczeń na liczbach zmiennoprzecinkowych, w związku z czym wymieniono go na Applesoft BASIC autorstwa Microsoftu. Ciekawostką jest, że napisał go od razu w języku maszynowym, nie używając w ogóle asemblera. Po prostu napisał na kilku luźnych kartkach rozkazy po jednej stronie i odpowiadające im wartości hex po drugiej, które zostały odnalezione w podręczniku do 6502. Przy redakcji podręcznika do Apple II, gdy chciano zamieścić listing interpretera w asemblerze, trzeba było poddać deasemblacji zawartość pamięci ROM i podopisywać komentarze. Wozniak ponownie przyznał się, tym razem do innej rzeczy.

Napisałem BASIC na 6502 i stworzyłem malutki symulator ALGOLa. Wyglądało na to, że działa, ale zapomniałem o jednej rzeczy – zbudowaniu komputera. Nie miałem assemblera, to inna sprawa. Aby go użyć, musiałbym być pracownikiem firmy, która używa go w celach firmowych i moja firma musiałaby płacić kilka tysięcy dolarów za dostęp do kompilatora na oddalonym terminalu. Nie miałem takich pieniędzy, więc mój kolega nauczył mnie, żebym rozpisał sobie instrukcję po prawej stronie kartki, a po lewej adres pamięci i wyszukać hex’a dla każdej z nich – dzięki temu mogłem samemu zbudować BASIC. Ten, który był użyty w Apple II nigdy nie był skompilowany. Była jedna napisana ręcznie kopia, cała zapisana ręcznie, cała ręcznie zbudowana. To był ten okres kiedy nie mogliśmy sobie pozwolić na narzędzia.
Gdyby 7 stycznia 1981 roku nie zasiadł za sterami samolotu Beechcraft Bonanza A36TC, być może świat wyglądałby jeszcze inaczej niż teraz.

W wyniku wypadku Woz stracił pamięć i miał problemy z zapamiętywaniem. Wrócił do Apple po dwóch latach, jednak nie potrafił się odnaleźć w firmie, w której istniała walka między dwoma ekipami. Po odejściu z firmy Wozniak zaangażował się w filantropię, konkretnie w pomoc dla dostępności informatyki w szkołach. Założył Electronic Frontier Foundation, stał się  sponsorem Tech Museum, Silicon Valley Ballet oraz Children’s Discovery Museum of San Jose.

Ogólna historia Apple

Swoją historię Apple zawdzięcza Jobs’owi oraz Wozniakowi, lecz tak naprawdę firma może zawdzięczać swój potencjał dzięki uparciu osób, które prowadziły firmę. Niestety to co się stało to tak naprawdę to dzięki dosyć dużej ilości ludzi, którzy pracowali nie tylko nad rozwojem produktów. Przez to firma ma aż taką przeszłość, której część firm technologicznych może zazdrościć. Niestety na początku wszystko nie przychodziło tak łatwo i to co opisałem wcześniej to tylko wstęp do tego co obecnie mamy.

Po uzbieraniu odpowiednich funduszy przez Jobs’a i Wozniaka oraz wielu przygotowaniach pierwszym ich produktem był, zaprojektowany przez drugiego z nich, Apple I. Charakteryzował się tym, że w odróżnieniu od innych komputerów osobistych sprzedawany był już w pełni złożony. Tak naprawdę sukcesem okazał się rok później następny model, czyli Apple II. Ten produkt był nie powtórzonym przez dalsze odsłony ani debiutującą w styczniu 1983 serię Lisa. Ten komputer jako jeden z pierwszych na świecie komputerów osobistych powstał z GUI oraz myszą, który trafił na rynek. Niestety nowy sprzęt mimo swojego zaawansowania technologicznego nie zdobyły wielu nabywców z uwagi na swoją cenę. Świetnym pomysłem było wypuszczenie w 1984 roku Macintosh’a, który jako pierwszy był masowo sprzedawanym komputerem z interfejsem graficznym i mimo niedociągnięć technologicznych, odniósł komercyjny sukces. Po tych sukcesach w 1991 roku Apple wypuszcza pierwszą generację PowerBooków, a w 1993 roku pojawił się Newton, pierwowzór późniejszych palmtopów.

Apple II
Apple II
Źródło: http://surething.pl/trzecia-rocznica-smierci-steve-jobsa/#.VbpynpPaZyR

W przypadku projektu związanego z Lisą to niestety Jobs został odsunięty od tego sprzętu w 1982 roku. Za to mógł poświęcić się nad tworzeniem następnego komputera, Macintosh’a. Dzięki stworzeniu wcześniej graficznego oprogramowania, który był wcześniej dedykowany dla Lisy, można było przystosować pod ówczesne wymogi sprzętowe. Co za tym idzie to wykorzystano również graficzny interfejs użytkownika (zwany też jako GUI), który był znacznie wygodniejszym rozwiązaniem, niż wpisywanie kolejnych linijek kodu. Rozwiązanie to przykuło uwagę Jobsa, który po odejściu Raskina w 1981 roku z powodu konfliktu ze świętej pamięci prezesem Apple’a, objął stery nad tym projektem. Przez to, że Jobs zaintrygował się technologią GUI zaprojektowaną przez Xerox PARC, wprowadzono interfejsy użytkownika Lisy i Macintosha jako kombinację technologii PARC’a z pomysłami grupy pracowników Apple’a oddelegowanych do tworzenia jabłkowego sprzętu.

Od 1985 roku kombinacja Maka, drukarki LaserWriter oraz różnego rodzaju oprogramowania umożliwiała użytkownikom wprowadzenie tekstu i obrazu do komputera, przygotowanie go do druku, zrobienia podglądu i wydrukowanie gotowego dokumentu. Innymi słowy przeprowadzenie procesu Desktop Publishing, czyli publikowanie zza biurka. Choć na początku ten rodzaj aktywności zarezerwowany był wyłącznie dla Maków, to dość szybko stało się to standardem również dla użytkowników komputerów IBM. Obok Macintosh’a II, wprowadzono również Macintosh SE, który powstał jako pierwszy kompaktowy Mac z 20-megabajtowym dyskiem twardym i jednym gniazdem rozszerzeń. Dodatkowo nowy model porzucił dotychczasowy design Macintosha i Apple II czerpiąc inspirację ze stylu ‘Snow White’, znanego już z modelu Macintosh II. Charakteryzuje się tym, że obudowa komputera sprawiała wrażenie mniejszej, niż tak naprawdę była. Model SE sprzedawany był wraz z myszką i klawiaturą, które były podłączane do niego za pomocą szeregowego portu Apple Desktop Bus.

W 1987 roku na bazie komórek organizacyjnych Apple’a powstała firma Claris, która zajmowała się oprogramowaniem komputerowym. Dzięki tym działaniom kierowano się tym, aby oddzielić działania w segmencie oprogramowania użytkowego od aktywności w segmentach sprzętu i systemów operacyjnych. W późnych latach 80. Claris wprowadziła wiele przekształconych aplikacji, oznaczonych mianem Pro. Do wczesnych lat 90. XX wieku aplikacje Claris dołączano do większości konsumenckich Macintoshów, dzięki temu aplikacja staje się niezwykle popularne. W 1998 roku Claris została z powrotem włączona do Apple’a, a ClarisWorks zostało ponownie przemianowane na AppleWorks.

W 1988 roku Apple pozwało Microsoft i Hewlett-Packard zarzucając, że pozwane firmy naruszyły prawa autorskie, które dotyczyły graficznego interfejsu użytkownika. Najgłówniejszym powodem były prostokątne i zachodzące na siebie okienka, których rozmiary można dowolnie zmieniać. Po czterech latach sprawa została rozstrzygnięta na niekorzyść Apple’a. Swoją dezaprobatę wobec takiej postawy wyraziła Fundacja Wolnego Oprogramowania (FSF – ang. Free Software Foundation), według której Apple chciało zmonopolizować segment interfejsów GUI. To pchnęło FSF do bojkotu platformy Macintosh, dla której nie zostało wydane żadne oprogramowanie GNU przez następnych siedem lat.

Macintosh IIx
Macintosh IIx
Źródło: http://lowendmac.com/1988/mac-iix/

W tym samym roku Apple wprowadziło komputer Macintosh IIx, który wyposażony był w nowy 32-bitowy mikroprocesor oraz zestaw układów realizujących dostęp do pamięci fizycznej komputera. Rok później do oferty Apple’a dołączyły również: Macintosh IIcx (bardziej kompaktowa wersja z mniejszą ilością gniazd) oraz nowy Mac SE/30, oparty na procesorze 68030 z taktowaniem 16 MHz. Jedną z ciekawostek związanych z firmą o logu nadgryzionego jabłka jest to, że w miarę ciekawą sytuacją jest zmiana tendencji w nazewnictwie. W przypadku SE/30 jest to spowodowane prostym powodem, a jest nim, że Apple chciało uniknąć nazwy SEx. W tym samym roku, czyli w 1988, wprowadzono pierwszego czystego 32-bitowy komp – Macintosha IIci. Posiadał on system operacyjny o nazwie kodowej Big Bang, w niektórych momentach też zwany Mac OS 7. System ten był pierwszym systemem operacyjnym dla Maków, który obsługiwał 32-bitowe adresowanie.

W 1990 roku Microsoft wprowadził Windows 3.0, który zaczął zbliżać się do systemu operacyjnego Macintosha, zarówno pod względem wydajności, jak i zestawu funkcji. Dodatkową był tańszą alternatywą dla relatywnie drogiej platformy Apple’a. Reakcją było wprowadzenie linii niedrogich Maków w październiku 1990 roku o nazwie Macintosh Classic, który sprzedawany był po 999 dolarów, co czyniło go najtańszym Makiem do początku 2001 roku.

W 1991 roku pojawiły się dwa Macintoshe z nowej serii – Quadra 700 i 900. Wprowadzono również usprawnione wersje komputerów, które rok wcześniej biły rekordy popularności. Następny rok stał pod znakiem low-endowych komputerów Performa, które sprzedawane były w niezbyt tradycyjnych sklepach. Tak naprawdę były to znane już wcześniej modele (Quadra oraz LC), jednak pod zmienionymi nazwami. W 1994 roku później Apple wprowadziło drugą generację PowerBooków, które wyposażono w nowatorskie touchpady.

Pomimo technicznego i komercyjnego sukcesu Apple’a, jego udział w rynku zaczął gwałtownie maleć, na rynku pojawiły się nowe produkty konkurencji – Microsoft Windows 95 oraz procesory Intel Pentium. W odpowiedzi Apple rozpoczął program Macintosh Clone, czyli komputera produkowanego przez firmy trzecie, ale pracującego pod kontrolą System 7. Ten ruch pozwolił nieco zwiększyć udział w rynku Macintosha, użytkownicy zyskali tańszy sprzęt, jednak Apple ucierpiało na tym finansowo.

W 1996 roku pojawiła się informacja, że Apple przejęło NeXT za kwotę 429 milionów dolarów. Tak naprawdę transakcja została sfinalizowana pod koniec roku, co pozwoliło powrócić Jobsowi do firmy, którą założył. Szybko objął stanowisko tymczasowego dyrektora generalnego Apple’a, zaś w 1997 roku nakazał zmienić nazwę systemu operacyjnego w wersji 7.7, na Mac OS 8. Jako, że firma z Cupertino upoważniała firmy trzecie do korzystania wyłącznie z platformy System 7, linia komputerów Macintosh Clone przestała istnieć. Przez tą decyzję doszło do znacznych strat finansowych firm takich, jak Motorola, czy Power Computing Corporation, które zainwestowały poważne pieniądze w produkcję swoich własnych klonów Maka.

Rok po tym, jak do firmy powrócił wizjoner i założyciel – Steve Jobs – Apple wprowadziło na rynek pierwszy komputer typu all-in-one, któremu nadano nazwę iMac. Zdecydowanie najbardziej charakterystycznym komponentem nowego komputera była jego półprzezroczysta obudowa – oryginalnie w kolorze niebieskozielonym. iMaki pozbyły się dotychczasowych standardów łączności, jak SCSI i ADB, na rzecz dwóch portów USB. Ponadto w wyposażeniu znalazła się stacja dysków CD, zamiast stacji dyskietek. W ciągu 139 dni, Apple sprzedało ponad 800 tysięcy iMaków, zarabiając przy tym 309 milionów dolarów (który tak naprawdę był rocznym zyskiem firmy), a do tego notując pierwszy finansowo korzystny okres od 1995 roku.

iBook G3 Dual USB
iBook G3 Dual USB
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Macintosh_iBook.jpg

W 1999 roku wypuszczono dawno zapowiadany iBook, który stał się pierwszym notebookiem Apple’a przeznaczonym na rynek konsumencki. Jeszcze przed rynkową premierą zostało zamówionych 140 tysięcy egzemplarzy, natomiast miesiąc później nowe notebooki okazały się takim samym hitem sprzedażowym, jak iMak. Apple ciągle dodawało nowe produkty do swojej oferty, w tym: G4 Cube – kompaktowy komputer osobisty, którego kostkowy design został zaczerpnięty z NeXTcube firmy NeXT, eMac – komputer all-in-one w białej obudowie, przeznaczony na segment edukacyjny, a także PowerMac G4 skierowany do profesjonalistów. Oryginalny iMac korzystał z procesora G3, jednak ciągłej aktualizacji komputerów do procesora w wersji G4, a potem G5, towarzyszyła również zmiana designu, z obudowy w kilku kolorach, do białego plastiku. Obecnie, iMaki zamknięte są w aluminiowych obudowach.

W czasie wydawania nowych pomysłów to system operacyjny Maka rozwinął się do wersji 9.2.2, jednak jego przestarzała architektura, choć kilka razy modernizowana, potrzebowała zmiany. Dlatego Apple wprowadziło w pełni odnowiony, oparty na Uniksie system operacyjny Mac OS X, który miał być następcą Mac OS 9. Nowa platforma korzystała z open-source’owego Darwina, jądra XNU i mikrojądra Mach, lecz została oparta na systemie NeXTStep, zorientowanym na pracę w środowisku graficznym. Pierwsza publiczna beta wersja systemu Mac OS X została wydana we wrześniu 2000 roku, natomiast zawierała graficzny interfejs użytkownika Aqua. Za możliwość przetestowania nowego systemu trzeba było zapłacić 30 dolarów. Premiera systemu Mac OS X 10.0 odbyła się 24 marca 2001 roku.

Od 2001 komputery firmy z nadgryzionym jabłkiem sprzedawane są z systemem operacyjnym Mac OS X. A do tego wszystkiego można jeszcze dołożyć kolejny sprzęt, iPod. W 2006 roku w Apple pojawił się brak pewności co do dostarczenia przez IBM wydajnych i zarazem energooszczędnych procesorów (które najczęściej są potrzebne do laptopów) zaczął stopniowo przechodzić na procesory firmy Intel. Dzięki temu zaprezentowano między innymi przygotowany wcześniej system operacyjny OS X przeznaczony dla architektury x86. Natomiast na początku 2007 roku Apple zaprezentowało telefon komórkowy o nazwie iPhone oraz wprowadziło do sprzedaży pokazany w 2006 roku Apple TV. To ostanie znane wcześniej jako iTV i było rozpoznawalne jako przystawka do telewizora umożliwiająca transmitowanie prosto do niego multimediów z iTunes, z dowolnego komputera użytkownika. W tym samym roku podczas Macworld 2007 Steve Jobs ogłosił zmianę nazwy firmy z Apple Computer Inc. na Apple Inc. Było to spowodowane wyróżnieniem zmiany strategii przedsiębiorstwa, które weszło na rynek muzyczny i rynek telefonii komórkowej.

Na konferencji Worldwide Developers Conference (WWDC) 2005, Steve Jobs zapowiedział zmianę związaną ze zmianą oprogramowania dla procesorów, ale także zwrócił uwagę, że Mac OS X był od samego początku przygotowywany do współpracy zarówno z architekturą Intela, jak i PowerPC. Od tej pory wszystkie nowe Maki korzystały z procesorów x86 stworzonych przez Intela, a do tego jeszcze kilka z nich nawet zyskało nowe nazwy, w celu zaznaczenia tej zmiany. Wraz z wprowadzeniem Maków opartych na procesorach Intela, stało się możliwe zainstalowanie systemu operacyjnego Windows na sprzęcie Apple’a, bez użycia oprogramowania emulacyjnego. W marcu 2006 roku grupa hakerów poinformowała, że udało im się odpalić system Windows XP na komputerze ze znaczkiem jabłuszka. Grupa udostępniła na swojej stronie internetowej oprogramowanie w ramach licencji open source. W kwietniu 2006 roku Apple zapowiedziało publiczną wersję beta oprogramowania Boot Camp, które umożliwia posiadaczom Maków z platformą Intela zainstalowanie na nich systemu Windows XP – w późniejszych wersjach dodano również wsparcie dla systemu Windows Vista. Od wersji systemu Mac OS X 10.5, Boot Camp jest standardowym dodatkiem.

W ostatnich latach, Apple zanotowało znaczny wzrost w sprzedaży Maków. Od 2001 do 2007 roku, sprzedaż Maków sukcesywnie wzrastała. 22 października 2007 roku Apple podało swoje wyniki za czwarty kwartał, w którym swoich nabywców znalazły aż 2 164 000 Maków. W pierwszym kwartale roku fiskalnego 2009, Apple zanotowało swój rekordowy przychód w wysokości 10,17 miliarda dolarów, sprzedając ponad 22 miliony i 700 tysięcy iPodów, 4 miliony i 350 tysięcy iPhonów oraz 2 miliony i 500 tysięcy Maków. Jak widać firmie z Cupertino niestraszny jest nawet kryzys finansowy. W pewnym sensie wpływ na taki wynik był przesiadka na procesory Intela, przez wielu uważane za najlepsze na rynku.

W styczniu 2007 roku na konferencji MacWorld Jobs poinformował, że Apple Computer Inc. będzie się nazywało zupełnie inaczej, od tej pory będzie to Apple Inc. W czasie wystąpienia padły słowa, że firma zamiast na komputerach, skupi się głównie na mobilnych urządzeniach domowej rozrywki. Chwilę później pokazał światu swoje prawdopodobnie najbardziej innowacyjne urządzenie – iPhone’a. Chociaż nie był to pierwszy smartfon na rynku, nie było to pierwsze urządzenie z ekranem dotykowym, to prostota jego obsługi, nowoczesny desing i dostęp do Internetu czyniły z niego protoplastą nowego segmentu rynku.

iPhone 1
iPhone 1
Źródło: http://www.mobilesmanual.com/apple-iphone-1/

Prace nad telefonem rozpoczęły się w 2005 roku, kiedy to Jobs wyznaczył kierunek, w którym mają podążać inżynierowie – przekazano, że ma być ekran dotykowy, ale w małym, kieszonkowym telefonie. iPhone powstawał we współpracy z AT&T Mobility i współpraca była owiana tajemnicą. Do sprzedaży w Stanach Zjednoczonych iPhone trafił o godzinie 18:00 29 czerwca 2007 roku, a w kolejkach po nowy gadżet firmy z Cupertino ustawiły się setki osób.

Natomiast w kwietniu 2010 roku zaprezentowano iPada, który sprzedał się w 3 milionach egzemplarzy w przeciągu 80 dni. iPad, podobnie jak iPhone, nie jest pierwszym w swoim rodzaju urządzeniem. Żadna inna firma nie odniosła jednak dotąd takiego sukcesu. Jeszcze przed wydaniem tabletu, Apple robiło podchody do urządzeń typu tablet. W 1993 roku firma wprowadziła tablet Newton MessagePad 100 i zaprojektowała także inny model o nazwie PenLite, który jednak nie trafił do sprzedaży. Na rynek trafiło jeszcze kilka innych wersji, a ostatecznie MessagePad 2100 w 1998 roku, po którym linia nie była już kontynuowana. Po sukcesie telefonu z ekranem dotykowym, jasne było dla Steve’a Jobsa, że właśnie to jest przyszłość mobilnego rynku. Zwłaszcza, że ostatecznie Jobs przyznał, że Apple rozpoczęło projektowanie iPada jeszcze przed iPhone’em. W marcu 2011 roku światło dzienne ujrzał iPad 2, wzbogacony o szybszy procesor i wydajniejszą grafikę, a przy tym wyraźnie odchudzony.

Tak jak widać do obecnej chwili pojawiały się już tylko coraz to nowsze urządzenia wraz z ulepszeniami, które umożliwiają użytkownikom dostosowanie niektórych funkcji do specyficznych wymogów, nie tylko samych ludzi, ale też branży. Dzięki temu Apple ma możliwość dostosowania swoich towarów do aktualnych trendów oraz proponować coraz to nowsze rozwiązania.

Bibliografia

1. https://pl.wikipedia.org/wiki/Steve_Jobs;

2. http://starepc.pl/postacie/steve-wozniak/;

3. http://pl.wikipedia.org/wiki/Apple_Inc.;

4. http://www.chip.pl/artykuly/trendy/2011/10/historia-firmy-apple-i-jej-zalozyciela-wizjonera-stevea-jobsa;